„Montaż pompy ciepła monoblok jest łatwiejszy niż pompy typu split” — to popularne stwierdzenie, często obecne w artykułach na temat nowoczesnych systemów grzewczych. Co jednak oznacza „łatwiejszy”? Czy można samemu zamontować pompę ciepła monoblok? Czy potrzeba do tego uprawnień? Jak w praktyce wygląda cały proces? Czytaj dalej i poznaj odpowiedzi.
Czemu montaż pompy ciepła monoblok uchodzi za łatwiejszy?
W powietrznej pompie ciepła monoblok wszystkie elementy układu hydraulicznego i chłodniczego takie jak parownik, sprężarka, zawór rozprężny i skraplacz, zamknięte są w jednej obudowie. Co więcej, urządzenie jest fabrycznie napełnione czynnikiem chłodniczym i hermetycznie zamknięte. Oznacza to, nie ma potrzeby wykonywania połączeń chłodniczych na miejscu montażu — instalator nie musi więc mieć uprawnień F-gazowych, wymaganych przy pracy z pompami typu split. Nie oznacza to jednak, że monoblok może podłączyć laik albo, że możesz zrobić to samodzielnie nie mając odpowiednich kompetencji o których piszemy poniżej.
Czy do montażu pompy ciepła monoblok potrzeba uprawień?
Tak, do montażu monobloku niezbędne są uprawnienia elektryczne (certyfikat I Grupy Stowarzyszenia Elektryków Polskich z zakresu Dozoru oraz Eksploatacji) oraz wiedza z zakresu instalacji hydraulicznych. Chociaż jest to kompletne urządzenie, w które nie trzeba ingerować podczas instalacji, nie znaczy to, że wystarczy wpiąć wtyczkę do kontaktu i pompa zacznie działać.
Konieczne będzie podłączenie urządzenia do domowego systemu centralnego ogrzewania, zabezpieczenie przewodów przed zamarzaniem, a także zapewnienie odpowiedniego zasilania elektrycznego i zabezpieczeń np. na wypadek zwarcia czy awarii zasilania. Poza tym pierwsze uruchomienie powinno zostać przeprowadzone przez autoryzowanego serwisanta producenta — w przypadku pomp Immergas to warunek zachowania gwarancji. Wybierając instalatora, warto więc dopytać nie tylko o to, jakie uprawnienia posiada, ale też czy ma akredytację producenta.
Krok pierwszy: wybór miejsca montażu i przygotowanie podłoża
Aby powietrzna pompa ciepła działała prawidłowo, potrzebuje swobodnego dostępu do dolnego źródła ciepła, a więc powietrza. Siłą rzeczy najlepszym miejscem do montażu monobloku jest więc otwarta przestrzeń na zewnątrz budynku. Zwykle montuje się go blisko ściany budynku, zachowując co najmniej 30 cm przerwy między budynkiem a urządzeniem i 1,5–2 m z przodu urządzenia. Warto wybrać takie miejsce, aby dźwięki dochodzące z pompy nie przeszkadzały w codziennym życiu, chociażby w trakcie snu.
Należy też uważać, żeby przepływu powietrza nie ograniczało bliskie sąsiedztwo takich przeszkód jak krzewy, ogrodzenia, ściany garażu czy inne elementy architektury ogrodowej. Pompa ciepła nie może też stać w miejscu, gdzie grozi jej zalanie wodą czy zasypanie śniegiem.
Jednostka powinna stać na stabilnym, wypoziomowanym podłożu. Można postawić ją albo na specjalnym stelażu, albo na gruncie zabezpieczonym betonowymi płytami lub podstawami wibroizolacyjnymi. Właściwie przygotowane miejsce montażu wpłynie na żywotność pompy ciepła i na jej codzienną eksploatację — będzie miało wpływ np. na ograniczenie hałasu.
Krok drugi: połączenie jednostki z centralnym ogrzewaniem
Gdy monoblok stanie już na przygotowanym miejscu, należy upewnić się, że urządzenie stoi stabilnie, zalecane odległości serwisowe są zachowane, a dostęp do jednostki niezbędny przy konserwacji nie jest utrudniony.
Odpowiednio ustawioną jednostkę pompy ciepła należy połączyć z układem centralnego ogrzewania, który rozprowadza ciepło w budynku. W tym celu należy poprowadzić rury zasilające i powrotne przez ścianę zewnętrzną przez przepust instalacyjny do wnętrza budynku. Rury powinny być odpowiednio zaizolowane przed zamarzaniem.
Na tym etapie monter instaluje także elementy zabezpieczające, takie jak zawory bezpieczeństwa, odpowietrzniki i filtr magnetyczny chroniący pompę przed zanieczyszczeniami z instalacji.
Krok trzeci: podłączenie do instalacji elektrycznej
Równolegle z pracami hydraulicznymi należy wykonać podłączenie elektryczne pompy ciepła. W pompach ciepła 4-9kW dopuszczalne jest zasilanie jednofazowe (230 V). Natomiast większe jednostki, jako urządzenie o dużej mocy, zazwyczaj zaleca się zasilanie trójfazowe (400 V). Instalator musi też zadbać o zamontowanie odpowiednich zabezpieczeń, takich jak ogranicznik przepięć czy wyłącznika nadmiarowo-prądowego. Ich brak to jeden z najczęstszych błędów w montażu pompy ciepła, który może skończyć się uszkodzeniem urządzenia w przypadku np. zwarcia.
Krok czwarty: pierwsze uruchomienie
W przypadku dobrze przygotowanej instalacji, montaż i uruchomienie pompy ciepła monoblok zajmie zaledwie jeden dzień. Jak wspominaliśmy, pierwsze uruchomienie powinien przeprowadzić autoryzowany serwisant. To nie tylko kwestia gwarancji (choć z pewnością chcesz ją zachować), ale przede wszystkim bezpieczeństwa i poprawnego działania systemu. Akredytowany przez producenta serwisant sprawdzi szczelność i ciśnienie instalacji, poprawność podłączeń hydraulicznych oraz elektrycznych, a także skonfiguruje urządzenie, aby działało optymalnie. Może np. ustawić harmonogramy pracy albo ustawić krzywą grzewczą, co na początku przygody z pompą ciepła będzie nieocenioną pomocą.
Po zakończeniu wszystkich testów instalator wystawi protokół uruchomienia, który potwierdzi gotowość systemu do pracy. Listę serwisantów Immergas legitymujących się ważną akredytacją znajdziesz na stronie https://www.immergas.pl/serwisy/.
